Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Θέλω

Θέλω να μην υπάρχει πια μοναξιά, σε κανενός την καρδιά...

Θέλω μια Κυριακή στο πάρκο, να διαβάζω βιβλίο σε μια καρώ κουβέρτα και να ακούω τα φύλλα που θροϊζουν...

Θέλω να σε ξαναδώ όπως παλιά. Σαν κάτι γλυκό και άγνωστο...

Θέλω να με ξαναερωτευτείς, σαν την πρώτη φορά που άπλωσα το χέρι και ήταν το δικό σου εκεί να το σφίξει...

Θέλω Παρασκευή νύχτα, στον καναπέ, τυλιγμένη με μια κουβέρτα, να μου ανάψει ο μπαμπάς το τζάκι και η μαμά να μου μαγειρέψει...

Θέλω να έρθει ο παππούς να με σκεπάσει...

Θέλω καλό φαγητό και κρασί, να ζαλιστούμε και να πάρουμε το πρώτο λεωφορείο κι όπου μας βγάλει. Όπως τότε...

Θέλω ατέλειωτα απογεύματα στην Λευκωσία για καφέ...

Θέλω το σπίτι μου...

Θέλω την παλιά μου ζωή...

Θέλω να ξαναγίνω παιδί...

Θέλω εσένα...

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Ούφφου....... Αντί θέλω την παλιά μου ζωή εν καλλύτερα να λαλούμε θέλω μια νέα ζωή πιστεύκω. Εν να προσπαθήσω πολλά σκληρά να μεν μελαγχολήσω πόψε