Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

I'm a mess

Πριν ένα χρόνο περίπου συνέβηκε κάτι που με έριξε στην κατάθλιψη, πολύ άσχημα όμως. Τότε αποφάσισα πως δεν μπορώ να ζήσω με τον εαυτό μου άλλο έτσι. Δεν μου άρεσε καθόλου ο χαρακτήρας μου. Και προσπάθησα πολύ να αλλάξω. Περισσότερο όμως προσπάθησα να τα πάω καλά με τον εαυτό μου. Και τα κατάφερα. Ίσως υπερβολικά καλά. Βολεύτηκα στην μοναξιά μου και στο τείχος που είχα γύρω μου αφήνοντας μόνο 2 αγαπημένα μου πρόσωπα να με πλησιάζουν.

Δεν ήθελα να συναναστρέφομαι με κόσμο, κλείστηκα στον εαυτό μου και είχε μέρες που δεν έβγαινα από το δωμάτιο μου. Μια μέρα πήρα τηλέφωνο στους Καλούς Σαμαρείτες γιατί είχα πιάσει πάτο. Όταν κάτι δεν πήγαινε καλά, ήθελα να πληγώνω τον εαυτό μου.

Ένα χρόνο μετά κατάφερα να βγω λίγο από το καβούκι μου. Και πάλι όμως νιώθω πολύ μακριά απ'όλους. Οχυρώθηκα στην μοναξιά μου και τώρα δεν μπορώ να ξεφύγω. Δεν ξέρω πια πως να πλησιάσω κάποιον ή πως να αφήσω κάποιον να με πλησιάσει.

Προσπαθώ να ξεφύγω από όλα αυτά. Ειδικά τώρα που είμαι στο ξεκίνημα ενος νέου κεφαλαίου στην ζωή μου και μπορώ να αλλάξω πολλά πράγματα. Και το χειρότερο είναι πως με όλα αυτά, διώχνω και όσους έχω κοντά μου.

Μακάρι να έβρισκα τον τρόπο...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

tha sou erthei ekei pou den to perimeneis kai tha anoixteis kai pali pistevw..
de kserw ti sta skata ofeiletai alla io pleistoi pou kserw stin ilikia mas peripou pernoun ena xroniko diastima apo katathlipsi..nomizw einai polles prosarmoges kai allages se mikro xroniko diastima. einai episis kai i epoxi pou pernoume apo ton foititi/paidi ston ergazomeno/enilika.
eixa kai gw katathlipsi persi, kai twra eimai pompa an se kanei na niwtheis kalitera :-)

Μαιράκι είπε...

nomizo fetos ne ftei touti i prosarmogi. elpizo tora pou tha exo parea na cheer up