TGI Friday!

Ανυπομονούσα από την προηγούμενη εβδομάδα για αυτή την Παρασκευή, γιατί το προηγούμενο Σάββατο πήγα δουλειά. Αυτή την εβδομάδα τουλάχιστον θα απολαύσω διήμερο.

Το σημερινό πρόγραμμα προετοιμάστηκε μετά από πολύ πλάννινγκ και σκέψη. Θα κάνω ένα μπανάκι και θα φορέσω τις καινούριες μου πυτζαμούλες (God bless Primark). Προηγουμένος θα πάω σε ένα από τα μεγάλα τα Tesco για προμήθειες: σοκολάτες, ποπ-κορν, curly fries, potato skins, breaded prawns, breaded mozarella sticks κτλ κτλ. Και ο σκοπός της βραδιάς είναι να παλαβώσω μπροστά από την τηλεόραση και το λαπτοπ. Ο καιρός είναι ο κλασσικός Λονδρέζικος, γκρίζος και μουντός, ιδανικός δηλαδή για χουχούλιασμα. Και από αύριο διάβασμα.

Ήμουν λίγο στα κάτω μου τις τελευταίες μέρες και για να ανεβεί λίγο η διάθεση μου προσπάθησα να σκεφτώ άτομα στα όποια έκανα κάποιο impact στην ζωή τους. Και το μυαλό μου κόλλησε σε έναν συμμαθητή μου από το δημοτικό που ήταν σφόδρα ερωτευμένος μαζί μου. Και σκέφτηκα πως πρέπει να ήμουν καλή μιτσιά, γιατι δεν εθωρκούμουν, άρα θα είχα άλλα προσόντα.

Ήμουν αγοροκόριτσο. Συνέχεια με χτυπημένα μούτρα, χέρια, πόδια. Φορούσα κάτι γυαλούμπες που θύμιζαν τζαμαρίες. (Τα μισησμένα σιδεράκια ήρθαν στο γυμνάσιο). Έπεζα συνέχεια την έξυπνη και τσακώνουμουν με όποιον έβρισκα μπροστά μου (αυτά ακόμα να αλλάξουν). Θα με έλεγες με το ζόρι γλυκούλα ή συμπαθητική. Ο Χ. όμως ήταν ο γόης της χρονιάς μας. Και δεν έχανε ευκαιρία να μου δείξει την αγάπη του.

Έχω stock από ραβασάκια, κάρτες Αγίου Βαλεντίνου και Χριστουγεννιάτικες. Θυμάμαι κάτι Χριστούγεννα μου έκανε δώρο μια τεράστια κασετίνα Μπελίνα (κασετίνες με μακιγιάζ για μικρές κοκέτες, πολύ άκυρο δώρο για μένα τότε). Δεν με έριξε. Οι μέλλουσες συμπεθέρες συζητούσαν στο τηλέφωνο κάθε απόγευμα για το ειδύλλιο και οι συμπέθεροι κάθε Κυριακή έψηναν συνεταιρικά την σούβλα. Οι δικοί μου πήραν πολύ ζεστά το θέμα γιατί ο Χ. έχει τεράστια περιουσία. Εγώ η ηλίθια όμως κρατούσα το κάστρο απόρθητο. Όταν παίζαμε στα πάρτυ μπουκάλα με φιλούσε (στο χέρι εννοιείται) με πάθος. Αποφοιτήσαμε και έχασε τις ελπίδες του.

Είχα επιτυχίες στην μετέπειτα ερωτική μου ζωή αλλά αυτον θέλω να τον ρωτήσω προς τι τόση επιμονή τόσα χρόνια. Εμμονές θα μου πείτε. Λες να μην το έζησα κι αυτό; Νομίζω πως παρόλο που τον ξεπέρασα πάντα θα έχω ένα αποθημένο για τον Τ. Πάντα ήθελα να μου χάριζε μια νύχτα and that would be it. Τον θυμήθηκα τις προάλλες όταν τον είδα ΠΑΛΙ όνειρο.

Πίσω στο θέμα μας. Και ναι μιλούσα για άτομα που έπαιξα κάποιον σημαντικό ρόλο στην ζωή τους. Μέτρησα αρκετά και μπορώ να πω πως κάποτε σήμαινα πάρα πολλά για αυτούς, δεν μπορώ να ξέρω αν ισχύει ακόμα αυτό. Ανέβηκε πολύ το ηθικό μου. Μπορεί να μην είμαι "μοιραία" γυναίκα, αλλά έχω πολύ ισχυρή προσωπικότητα και once you know me you can't forget me. Και οι αναμνήσεις δεν είναι απαραίτητο να είναι καλές.

Και σκεφτόμουν γιατί τείνω να είμαι αυτοκαταστροφική σε όλες μου τις σχέσεις, και δεν ενοώ μόνο ερωτικές. Θέλω πολύ να βρω απάντηση για να κάτσω λίγο την μάππα χαμέ και να ηρεμήσω. Νιώθω πως μεγαλώνω και διώχνω χωρίς λόγο όσους έχω κοντά μου. Και φοβάμαι πολύ την μοναξιά, γιατί την ένιωσα πολύ έντονα σε όλες τις φάσεις της ζωής μου. Το μόνο καλό είναι πως την συνήθισα και δεν θα μου κακοφανεί και τόσο αν χρειαστεί να ζήσω μαζί της (μη κακο).

Είναι πολύ μελαγχολικά τα τελευταία ποστς. Υπόσχομαι να επανορθώσω.

Υ.Γ. Σήμερα την μέρα μου την έφτιαξε ο τύπος που δίνει δωρεάν εφημερίδες. Ήμουν στο λεωφορείο και ήταν τόσο αποφασισμένος να μου την δώσει, που την έριξε μέσα από το μικρό πραθυράκι του λεωφορείου που δεν ανοίγει, απλώς γέρνει προς τα μέσα. Αυτό θα πει determination!!!!