Πάντα πίστευα πως δεν υπάρχει καλύτερο γνωμικό. Οι φίλοι μου είναι η άλλη μου οικογένεια. Σε αυτούς που θα μιλήσω και θα στραφώ στις δυσκολίες, με αυτούς που θα μοιραστώ αγωνίες και χαρές, με αυτούς που σκοπεύω να μοιραστώ την ζωή μου. Γι'αυτό είναι λίγοι και καλοί. Πάντα ήμουν της άποψης πως κανείς δεν μπορεί να έχει πολλούς φίλους, γιατί η φιλία θέλει χρόνο και αφοσίωση, αλλά και γιατί ιδανικοί φίλοι για τον καθένα μας 2-3 υπάρχουν.
Εγώ τον Κ. μου τον θεωρώ κάτι περισσότερο από αδερφό μου. Παρόλο που γνωριζόμασταν πολύ καιρό, δεθήκαμε στο Λονδίνο, γι'αυτό και για έναν άλλο λόγο η πόλη αυτή έχει τόση σημασία για μένα. Πάντα είναι εδώ να με βοηθά, να με κάνει να γελώ η απλώς να κοιτάζει το ταβάνι μαζί μου. Έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, από εκείνες που δεν χρειάζεται να μιλούμε με λέξεις για να επικοινωνούμε. Και τώρα μου λείπει αφόρητα. Πρώτη φορά ψυχρανθήκαμε. Και είμαι πολύ εγωίστρια και περήφανη για να κάνω το πρώτο βήμα. Αλλά δε αντέχεται όλο αυτό.
Για μένα η λέξη φιλία είναι η πολυτιμότερη λέξη που υπάρχει, πιο πάνω κι από τον έρωτα.
Οδηγός Γείωσης Καταστάσεων ή αλλιώς "Μαμά κοίτα με, μεγάλωσα"
Πριν από 3 εβδομάδες
3 σχόλια:
Mairaki na tou miliseis. An niotheis etsi giati na to afiseis na se vasanizei gia ena egoismo? Oi anthropoi pu mas agapun kai agapume diskola mpenun sti zoe mas...eidika oso megalonume.
i know. prospathisa, alla ine poli diskolo na anoixto. niotho 100 xronon gria
kai ego ta idia kano, min nomizeis. giafto milo...apo ta lathi poy metaniosa alla einai idi arga
Δημοσίευση σχολίου