Everything happens for a reason

Σήμερα άργησα να φύγω από την δουλειά. Έπιασα το λάθος τρένο. Μετά φορτώθηκα τα ψώνια για το σπίτι. Έχασα την στάση του λεωφορείου και περπατούσα αρκετά.

Όμως δεν τσαντίστηκα, δεν έβρισα, δεν θύμωσα και δεν χάλασε η διάθεσή μου. Έφυγα από την δουλειά λίγο αργότερα γιατί κάτι μου μάθαιναν. Κάποιος είχε την υπομονή να κάτσει κάτω και να μου εξηγήσει κάποια πράγματα. Και σήμερα είδα πως ο προϊστάμενός μου με συμπαθεί γιατί τον πειράζω και με την σειρά του με πειράζει κι αυτός. Και όταν κάνω μερικά λάθη μου χαρίζεται, ενώ σε άλλους δεν δείχνει τόση επιείκια. Είναι ένας Μαλαισιανός, γεροντοπαλλίκαρο που έχει πολύ πλάκα και μου μιλά για τις φιλοσοφίες του.

Πήρα λάθος τρένο, αλλά τελικά βόλεψε γιατί κατέβηκα σε ένα μεγάλο Sainsburys. Τα ψώνια του σούπερμάρκετ είναι η ζωή μου! Ήρθα σπίτι έκανα κολοκυθάκια με αυγά, ετοίμασα και μπιφτέκια για τον θάλαμο και πήρα και γλυκό. Αυτό κι αν μου έφτιαξε την διάθεση!!

Αλλά το καλύτερο ήταν που έχασα την στάση μου. Γιατί με το που κατέβηκα δεν μπορούσα να μην προσέξω το φεγγάρι. Άρχισε να γεμίζει πάλι και απόψε είναι πιο φωτεινό από ποτέ. Κι ας είμαι σε μια πόλη που τα σύννεφα δεν σε αφήνουν να δεις φεγγάρι ή αστέρια. Ήταν κάτι πανέμορφο.

Όταν κάθισα να ξεκουραστώ εκπλάγηκα με τον εαυτό μου που τα είδα όλα από την άλλη όψη. Την "μισογεμάτη". Κατάλαβα, μέσα από μια μέρα όλο ρουτίνα χωρίς κάτι το ξεχωριστό, πως είμαι τυχερή που τα έχω όλα αυτά. Και δεν αξίζει να χαλιέμαι για τίποτα τόσο ανούσιο. Σε κάθε τι που γίνεται θα προσπαθώ να δω την θετική του πλευρά. Ανέκαθεν πίστευα πως ότι συμβαίνει στην ζωή μας, συνδέεται με κάτι που έρχεται.

"Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι. Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή".